kitty

In haar leven rolt alles van het een over in het ander. Een onverwachte vraag: ‘hoe je ook al weer kon band-weven’ betekent dat ze dezelfde avond met schapenwol (die ze toch nog had) aan een kastje een band zit te weven. De vlierbessen die haar man heeft geplukt voor de jam blijken erge vlekken te geven en zijn dus perfect als verfmateriaal voor de wol. Alles leidt tot een volgend iets. Het maakt niet uit hoe. Kitty leeft haar leven voluit. Op de keukentafel ligt altijd een pak klei. Voortdurend komen er nieuwe dingen uit haar vingers. Een schilderij met bloemen die ze in haar tuin ziet (de ezel staat pontificaal in de huiskamer), aardewerken schaaltjes, kopjes en zelfs gebreid porselein, koppen van papier-maché, het maakt niet uit. Veel vloeit over naar hun bedrijf in woondecoraties, maar veel ook niet. Een woord, een flits is genoeg om de productiviteit in haar aan te zetten. Ooit zat ze drie dagen vast in New Delhi, hun vliegtuig vloog niet in verband met een oorlog, toen zei ze tegen haar dochter: ‘Stel we zouden hier langer vastzitten, bijvoorbeeld voor altijd, wat gaan we dan doen?’ Want in Huize Markus wordt altijd iets gedaan.