hans

Nadat hun achttienjarige dochter was uitgevlogen naar Zuid-Amerika konden zij naar het eiland in de Waddenzee vliegen en neerdalen in het vers gebouwde wijkje met uitsluitend vlindernamen op de rand van de hoge berg. Zo werd een vijftien jaar oude droom verwezenlijkt. De nieuwe huiskamer is ingericht met een kleurige verzameling tweedehands meubels en functionele industriële objecten. Aan de wanden hangen verschillende schilderijtjes die Hans maakte voor hij in Den Burg kwam wonen. Ik zie het kerkje van Den Hoorn, de vuurtoren, schapen en de zee. Als zwaluwen die voorboden van de lente zijn, waren deze werken dat van hun verhuizing naar Texel. Olieverfstukken, klein van formaat, omdat hij ze onder de arm wil kunnen meenemen. Dat moet ook wel, want een eigen atelier heeft hij niet. Naast zijn reguliere baan, onder andere als mantelzorg-makelaar, werkte hij jarenlang bij een professioneel schilder in Leiden. Thuis deed hij al het voorbereidend werk, maakte schetsen en foto’s, maar het uiteindelijk op doek of papier zetten deed hij ginds. Naast schilderen doet hij nog veel meer, en soms is het moeilijk kiezen. ‘Ik kan wel een tijdje zonder,’ zegt hij, ‘maar altijd kom ik weer uit bij de verf.’