Bang voor grote beslissingen is ze niet. Ook niet voor avontuur. Na twintig jaar als ceramist haar gezin onderhouden te hebben, besloot ze nadat de kinderen het huis uit waren ook de ovens en de potten het huis uit te doen. Bronzen beelden werd haar nieuwe metier. Fragiele vrouwelijke vormen, die een hel moeten zijn geweest voor de gieters. Een beeld heeft een ‘snavel’ zo dun als een lucifer en wijst trots voor zich uit. Haar werk verspreidde Ricky voornamelijk via Kunstuitleen. Een paar jaar geleden besloot ze, na veel op en neer reizen tussen Texel en Spanje, met manlief naar het zuiden te vertrekken. Ze woonden daar in een sinaasappelboomgaard, wisten al snel wat de aller-lekkerste vruchten waren en bouwden voor een groot deel hun eigen huis. Maar de droom werd geen werkelijkheid en op een dag was het op. Met niets kwamen ze terug in Nederland. En niets betekent in dit geval ook echt helemaal niets! Nu, een jaar later, in hun nieuwe huis. gevuld met ingenieuze kringloopvondsten, komt haar ware aard weer boven als je ziet hoe ze met gebroken stenen haar voortuintje omtovert. Maar of ze er ooit een sinaasappelboom zal zien groeien?