Doeken met donderwolken en overweldigende luchten staan langs de kant tussen getimmerde spijlen te wachten. Op de ezel bij het raam staat een olieverfschilderij met een woeste lucht te drogen. Annemieke is de derde generatie in haar familie die zich aan het Hollandse hemeldak waagt. Naast de kast hangt een schilderijtje van haar vader dat ik zo had aangezien voor een werk van haar. Ook haar grootvader schilderde luchten. Zelf heeft ze ook iets van een wolk. Geheel gekleed in het wit, omdat een vervelende allergie het onmogelijk maakt kleuren te dragen, zit ze midden in haar werkkamer op een kist. Ze speelt met een al even witte rol keukenpapier, die ze gedachteloos afwikkelt en weer oprolt. Elke ochtend stapt ze met haar man, een voormalig militair, op de fiets en geniet van de steeds wisselende atmosfeer boven haar. Zelfs haar sterrenbeeld behoort bij het element lucht. Op de achtergrond klinkt gedempt de Ierse muziek die ze altijd draait als ze achter haar ezel zit. Alles rondom haar is zacht en licht. Maar als ze werkt dan verandert ze de kamer. Dan gaat de luxaflex muurdicht en het speciale tl-licht aan. Dan sluit ze zich volledig af en creëert ze nieuwe wolkenpartijen.