12… DE HIËRARCHIE

Een van de eerste dagen hier zei iemand tegen me: ‘Je vindt het hier natuurlijk ‘s avonds uitgestorven?’ Dat ik dat helemaal nog niet vond, daar luisterde hij niet naar, want hij vervolgde dat ik het mis had, overal in huiskamers, boven winkels, achter in kroegen, in garages en op zolders waren groepen mensen aan het vergaderen. Hij was niet de laatste die dit tegen me zei, want Oldenzaal is inderdaad vergeven van de verenigingen en clubs. Je kunt het zo gek niet bedenken of er is een club voor. Zo heb je een konijnenfokvereniging, een vereniging ter bevordering van de cultuur en taal van Italië, een volkstuindersvereniging, een Chinese-bewegingsleerclub, acht carnavalsverenigingen, harmonieën en koren, culturele werkgroepen, herenclubs, handwerkclubs, leesclubs en een eindeloos aanbod aan sportclubs, van bergsport tot vissen. Iedere zichzelf respecterende groep zorgt ervoor dat hij zichzelf op de kaart zet en dat kun je het beste doen door iets aan te bieden aan de gemeenschap. Daarom zijn hier zo veel festivals, optochten, festiviteiten, toernooien en feesten.



Momenteel word ik overladen met aandacht van zulke clubs. Ze hopen dat ik iets aardigs over ze schrijf en vragen onbeschaamd of ik namen, banknummers en data in mijn column wil noemen. De club waar ik eergisteravond was vroeg me bijvoorbeeld een vergeetachtige sponsor te herinneren aan zijn belofte. Ook word ik benaderd met de vraag of ik lezingen wil geven, mee wil doen aan openbare discussies, in jury’s wil zitten of medailles wil uitreiken. Ik ben namelijk ongewild een VIP geworden in Oldenzaal.
Als je ster rijzende is als Oldenzaler, word je voor steeds betere en belangrijkere groepen gevraagd. Bij elke club en vereniging zijn weer allerlei commissies en onderafdelingen, want het systeem is dat je moet kunnen opklimmen. Als je bovenaan staat mag je pluimen uitdelen en als je onderaan staat kijk je verlangend omhoog naar de top van de ladder. Als je in een goed nest geboren bent of zeer vermogend dan is de ladder nogal kort. Hiërarchie is in Oldenzaal heel gewoon. Maar ook onderling tussen de clubs is er een onuitgesproken concurrentie in prominentie en macht. Hoe belangrijker je bent des te machtiger de clubs waar je in zit. De rangorde in deze stad is zeer dwingend en patriarchaal. Ik heb nu al uit verschillende monden gehoord dat je als je hier wilt leven de keuze hebt: óf je mond houden én meedoen óf verhuizen.
Ik ben blij dat heksenverbranding en openbare steniging niet meer tot de vaste gebruiken horen want in mijn budget voor dit onderzoek is geen post begroot voor mijn persoonlijke beveiliging.

(Oldenzaals bord met een ‘verspreking’.)